Seçimlik
Üyelik Girişi

BİR RASTLANTININ İZDÜŞÜMLERİ

anneme
Bizleri güçlüklerle dünyaya sen getirdin
Çalıştın, çabaladın bizleri yetiştirdin
Bir kerecik de olsa sen bizleri üzmedin
Dünyadaki en kutsal varlığımız da sensin
Anneciğim sen her zaman kalplerimizdesin
Sen babamla elele bize iyilik verdin
Yaşamak savaşında bize hep yol gösterdin
Sana olan sevgimiz her gün daha büyüyor
Anneciğim günlerimiz sensiz
İnan, hiç mi hiç geçmiyor…
tüm yılların 
tüm günleri
merhaba gelecek
Çok güvercinler uçurdum avuçlarımdan
Çok savaşlara katıldım özgürlükler adına
Çok sevgilere kulaç attım çırpıntılarında okyanuslarımın
Çok hüzünlere belendim ağlamaksız
Çoklara vardım kalemimin ucundan
Yazdıkça kabardım,
    ve vurdum kıyılarına yürek atışlarının
Sohbetlerin en koyularını yaşadım
Çünkü dostlukların en yaşlı çınarlarıydık biz
Duygularım, düşünlerim, özlemlerim
Buyurmadı yaşamımın tanığı kalemlerime
Neyi geçirdiysem elime yazdım
Teksire de, gazete parçasına da, yıldızların gönderdiği kağıtlara da
Yıldızlar hep tepemde hazırdı
Çok uzun köprüler kurdum ve yürüdüm,
         altından geçtiklerim de oldu
Yollar kağıt üzerindeki doğrular gibi değildi
Hedef de çakılmamıştı yerine dama taşı gibi
Yürümek, yüzyıllar kadar uzundu
Ulaşmak, sonsuzluklar kadar sınırsız
Coşkularım sınırsızlığın peşinde koştu 
Durmadı
Dinlenmedi
Yorulmadı
Buyurmadı beynim kalem uçlarına dedim
Onlar bir bütündü yazdığım sürece,
aynı yürekte can oldular 
Ve ben yazdıkça daha çok sevdim her şeyi
Sevdiklerimi ve sevmediklerimi ise hep yazdım
Geçip giden bir merhaba olsun istemedim yaşamı
Dedim ya yüzyıllara el uzatmaktı derdim
Doğacak kardeşlerimle sohbetin tadına ermek
Dün olmak, bugün olmak, gelecek olmak
Deniz kıyılarından mahpusluklara
Yaşam olmak, yaşamla dolmak
Yaşamak...
Gökkuşağından bir demet...
Çok güzel yaşadıklarımız oldu
Tabanlarımızı patlattığımız halayda
Tersi de geldi başımıza
Kanlara belendik karanlık işkencelerde
Ancak hep güneşi gördük, bir yudum gibiydi
Serinledik aydınlığında
İnançlarımız öylesine insancıldı ki
Olmaz şeyler istemedik yaşamda
Ama olmaz şeyler geldi başımıza
Yine de hiç küsmedik yaşama
Yüzümüzü eğmedik insanlara
Ateşin üzerine yürüyelim dedik
Gelmeyenlere ise kırılmadık
Kalemim vardı yanı başımda hep
Çünkü yazacak şeylerim oldu sıkça
O öylesine sıcak bir dosttu ki
Yorgunluk nedir bilmedi
Yazamam demedi bana
Ne gecesi oldu, ne sabahı, ne de tatili
Yazdıkça özlemlerimdeki fırtınaları
Benimle koşarken yılkı atında
Her sözcükte o eridi, ben yeniden yaşadım
Çok güvercinler var uçurulacak
Çok savaşlar var kuşanılacak
Okyanuslar bitmedi üzerine yürünecek
Yüreğim diyor ki ben hazırım
Kalemim yanıtlıyor, ben hiç ayrılmadım ki...
Amasra, 15.10.1987

Yorumlar - Yorum Yaz